Türkiye’nin siyasal krizini “6 erkek” aktörün bireysel tarihleri üzerinden okumaya çalışabilir miyiz? İkisi haksız ve hukuksuz olarak tutsak tutulan bu 6 erkek, Cumhuriyet’in geçen yüzyılının yetiştirdiği çocuklar. Üçerli iki grup oluşturuyorlar. İlk üçünün yaşı yetmişin üstünde ve politik güç onların elinde. Diğer üçü ise ellili yaşlarının başındalar ve “yaşlılara” karşı iktidar mücadelesi yapıyorlar.

Önce yaşlılardan başlayalım.

En büyükleri olan Devlet Bahçeli, güneyli Türkmen bir toprak ağasının çocuğu. Kolejlerde okumuş. İlk gençlik yıllarından başlayarak Türkçü, milliyetçi bir politik çizgi tutturmuş. Ankara’da akademisyen olmuş. Akademiye girdiğinden bu yana “devlet”le daha özel bir ilişkisi olduğu kendi çevresinde bile hep dillendirilmiş. Zaten paramiliter bir kontgerilla örgütü olarak kurulduğu kabul edilen Ülkü Ocakları’nın ilk kurucu ve yöneticilerinden. Çekirdekten antikomünist.

Abdullah Öcalan, Bahçeli’den bir yaş küçük. Urfa’da yoksul bir ailede doğmuş, lisede subay olmak istemiş ama sınavları kazanamamış, önce meslek lisesine gidip memur olmuş, ardından kısa bir süre İstanbul’da Hukuk Fakültesi dönemi var. Ardından Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne geçmiş. Dev Genç ve sosyalizmle tanışana kadar muhafazakar-dindar, Maltepe Camii müdavimi bir Kürt.

Üçlünün en küçüğü RT Erdoğan. Karadenizden İstanbul’a göç eden bir balıkçının oğlu. Cumhuriyet’in milli eğitimi ile pek de ilgisi olmamış ailesinin. Çocukluktan dindar, İmam Hatip okumuş, Babasından gördüğü şiddetle övünen,........

© Birgün