Efendilere göre kölelerin isyan etmelerinin nedeni kesinlikle rahat batması. İnsan durduk yerde niye ayaklansın ki? Haksız da değiller, rahat batmadığı sürece insanların yerlerinden kalktıkları, konumlarını değiştirdikleri görülmemiştir. Rahat batması, kıl dönmesi gibi bir şey; batan rahatın bünyeden çıkarılması gerekir. Kölelerin rahatsızlığı ancak kanun hükmündeki kararnameler ve polisiye operasyonlarla giderilebilir. Operasyonların amacı, bedenlerin duyumsama yeteneğinin köreltilmesidir, zira rahat batması, algılarla ilgilidir. Duyumsayan varlıkta bir tür tedirginlik, rahatsızlık vardır. Hareketsiz durduğunda bile, içinde bir şeyler kaynaşıp durur, “küçük algılar ve akışkan küçük algıları dürten küçük iştahlar – akışkan algılar ve akışkan küçük iştahlar kıpraşıp durmayı hiç bırakmazlar” (Deleuze, Leibniz Üzerine Beş Ders, Kabalcı). Yaşayan bir varlıksanız, rahat batması sağlıklı bir şeydir, algılarınızın yeryüzüne açıklığını gösterir. Fakat efendi açısından aşırı duyumsama istenmeyen bir özelliktir. İdeal bir kölenin algıları sadece efendiye açık olmalı ve komutlarını sorgusuz sualsiz yerine getirmelidir. Efendinin tek istediği, golem sürüleri yaratmak. Yahudi mitolojisinde golem, bir hahamın topraktan yaptığı ve tılsımlı sözler söyleyerek canlandırdığı, sahibinin emirlerini yerine getiren bir yaratık. Talmud’da Âdemin ruh üflenmeden önce bir golem olduğu yazılıdır.

∗∗∗

........

© Birgün