Türkiye’de ne eğitimde ne istihdamda olan genç işsizlerin sayısı, neredeyse İstanbul nüfusunun yarısı ve hatta Ankara’dan daha kalabalık. Bu gençler, umutsuzluktan yaşamlarını sürdüremeyecek hale gelmişken, AKP’ye yakın olanlar iş beğenmiyor, onlar için kişiye özel makamlar ve görevler yaratılıyor.

Yaklaşık 6.5 milyon gencin ne eğitimde ne de istihdamda olduğunu gösteren bu sarsıcı istatistik, işsizlik sorununu tsunami gibi gündeme taşıdı. TÜİK’in açıkladığı bu veri, yapay gündemler arasında kaybolan diğer gerçek sorunlar gibi, hak ettiği ağırlıkta tartışılmadan, nedenleri ve çözüm yolları ele alınmadan geçiştirildi.

Rakamlar matematiksel büyüklükleri ortaya koysa da, her bir rakamın bir insan, bir dram, bir yaşam olduğunu unutmamak gerek. TÜİK’in açıkladığı ve inandırıcılıktan uzak olduğu genel kabul gören bu veriler, sendikalar ve sivil toplum kuruluşları tarafından yapılan hesaplamalarla karşılaştırıldığında yine kuşku uyandırsa da, resmi rakamlar bile sorunun büyüklüğünü gözler önüne seriyor.

İşsizlik; işsiz kalanlar ve aileleri için temel yaşam hakkı olan beslenme ve barınma gibi ihtiyaçlara erişimlerini bile engelleyen büyük bir sorun. Bu sorunlardan en çok etkilenen grup ise, ülkenin tam da çalışması gereken dinamik işgücü olan 15-34 yaş aralığındaki gençler.

Umudunu yitirerek iş aramaktan vazgeçenlerle, “Ev Genci” olarak adlandırılan grup hızla büyüyor. Genç olarak kabul edilen ve sayıları 24 milyonu aşan bu grubun 6 milyonu ne eğitimde ne de istihdamda. Yüzde 26’lık oran, her dört gençten birinin dinamik işgücü olma potansiyelini kaybettiğini gösteriyor.

Bu verilerde dikkat çeken bir diğer nokta ise, cinsiyet dağılımı. AKP’nin........

© Birgün