Türkiye’yi 2002 yılından itibaren yöneten Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) uzun yıllar “iktidarız ama muktedir değiliz” şeklinde gözyaşı döktü.

Fetullah Gülen Cemaatiyle birlikte “muktedir” olduklarında da bu sefer başka bir ağlama duvarı inşa ettiler:

-Siyasi hegemonyamızı kurduk!

-Eee daha ne istiyorsunuz?

-Kültürel hegemonyamızı kuramadık!

Elbette bu kolay bir süreç değil. Zamana ihtiyaç var. Biriktirilecek olaylar, eserler, eylemler, etkinlikler, gelişmeler olacak. Sonra bunlar kayıt altına alınacak. Hafıza oluşturulacak. Bu birikimden beslenecek yazarlar, şairler, ressamlar, heykeltraşlar, besteciler, müzisyenler, özetle sanatçılar yetişecek… Toplumsal olarak yaşananları eserlerine yansıtacaklar… Sonra da bu zenginlikle iftihar edecek kuşaklar gelecek…

Örnek vermek gerekirse bir Nâzım Hikmet’iniz olacak. Şiirleri mücadelesini vatan sevgisini destansı biçimde anlatacak. Olmadık haksızlıklarla hayatının neredeyse tamamını ya hapishanelerde ya da sürgünde geçirecek. Vatan hasreti ve sevgisiyle dolu kalbi gurbette duracak, ardından bütün dünya saygı duruşunda bulunacak. Yaşadığı ülkede baş tacı bir törenle toprağa verilecek. Onu anıt mezarında ziyaret eden değerli şair, ressam Bedri Rahmi Eyüboğlu oracıkta........

© Birgün