Spor yazarlığı ve beyefendilik yan yana geldiğinde, bu tanıma çok yakışan bir gazeteci olan Ahmet Çakır’ı 16 Eylül 2024 Pazartesi günü kaybettik. Spor yazarlığının televizyon öncesi döneminden kalan bilgili, sözü sohbeti dinlenir, beyefendi kuşağına ait özel bir insandı Çakır.

Onunla birlikte çalışma şansım olmadı. Ama birlikte vakit geçirdiğimiz bir yerimiz oldu: Türkiye Spor Yazarları Derneği’nin (TSYD) olimpik havuzu. Ahmet Çakır havuzda yüzdüğü zamanlar hariç, devamlı olarak yaptığı tek şey vardı:

Kitap okurdu!

Çakır’ı tanımayan birine onu tarif etmek çok kolay olabilirdi:

-TSYD’nin havuzuna git, şezlonguna uzanmış elinden kitabı hiç bırakmayan adamı göreceksin, işte o Ahmet Çakır’dır.

Yalnızca çok kitap okumaz çok kitap da yazardı. Bir gün TSYD havuzunda yaz rehavetiyle (biraz da sabahları dört saat canlı tv yayınından çıkmış olmanın yorgunluğuyla) gözlerim kapanmış vaziyette kestirirken, yanımda bir hareket farkettim. Gözümü açtım Ahmet Çakır, “seni uyandırmayayım” diyerek sehpaya........

© Birgün