Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği’nin (TÜSİAD) “demokrasi mücadelesine” katılımı ülkede büyük bir coşku ile karşılandı. Hayri Kozanoğlu 18 Şubat 2025 günü BirGün’de yayınlanan “TÜSİAD’a tavır ne olmalı?” başlıklı yazısını yazmasaydı, ben de hiç topa girmeyebilirdim.

Çünkü TÜSİAD ile ilgili aklımda hiç iyi şeyler yok, geçmişten kalan… Bülent Ecevit’in Başbakanlığındaki yarısı sağcı Adalet Partili bakanlardan kurulu CHP hükümetini “aşırı solcu” buldukları için 1979 mayısında gazetelere tam sayfa ilanlar vererek devirmek istemişlerdi. Zaten beş ay sonra da Ecevit istifa etmişti. Ayrı bir yürek yarası da işçilerin sendikalara girdikleri için 2000’li yıllarda bile işten atılmalarına karşı, “taş kafalı” patronları hiç uyarmamış olmalarıdır!

Kozanoğlu, TÜSİAD’ı alabildiğine derin tahlil ettiği ufuk açıcı yazınını “yesinler birbirlerini, yollu sorumsuz beyanlardan uzak duralım” diye bitirmişti.

Duralım! da, Aykut Erdoğdu’nun sosyal medyadaki “Son dönemin en cesur çıkışı TÜSİAD’dan geldi. Ne diyeyim sendikalar düşünsün, ziraat odaları dertlensin, üniversiteler iç çeksin… Marx boşuna dememiş burjuva ilerici bir sınıftır. Çünkü feodalizmi devirmiştir. Aaah işçi sınıfı ah!” paylaşımı çizgisine de çıkmamız biraz zor.

Siyasal İslam Türkiye’yi o kadar gerilere savurdu ki, TÜSİAD bile “ilerici” oldu!

Bu yüksek tansiyonun tam ortasında yer alan TÜSİAD Yüksek İstişare Konseyi (YİK) Başkanı Ömer Aras’tan söz........

© Birgün