12 Eylül’de Mamak’ta hapis yattığımı söylemekten utandığım zamanlar oldu! Çıktıktan sonraydı. “Ne kadar yattın?” diye soranlar oluyordu, bazen Batılı bir gazeteci arkadaş, bir Batılı diplomat. 3,5-4 yıl diyordum. Yüzlerinde bir hayret ve dehşet ifadesi beliriyor, benim için de ne yalan söyleyeyim, biraz havalı oluyordu.

Aynı soru arkadaşlarımın olduğu ortamlarda gelince iş tersine dönerdi. 8, 10, 12 yıl ve daha uzun yatanlarımız vardı. Onların yanında “3,5 yıl yattım” demeye utanır, mahcubiyetle geçiştirirdim soruyu.

Şimdi, dışarıdaki her demokratın omuzlarındadır o mahcubiyet!

Onurumuz dediğimiz Gezi Direnişi nedeniyle içerideki arkadaşlar; Can Atalay, Tayfun Kahraman, Çiğdem Mater, Mine Özerden… 3 yılı geçti hapislikleri! Ne yaptılar ki? Güya 12 Eylül gibi bir askeri diktatörlük de yok!

Haydi gel “3,5 yıl yattım” de onların olduğu ortamlarda, mahcubiyet yaşamadan!

Ya Osman Kavala? Müebbetlik, dile kolay! Hapishanecilik raconu koğuşun en kıymetli yerine oturtur onları. 2.769 (iki bin yedi yüz altmış dokuz) gündür içeride. 7,5 yıl yani!

Üstelik Anayasa Mahkemesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararlarına rağmen içeride.

Neredeeen nereye?

AİHM, “İşkence ettiniz tazminat ödeyin” dedi diye, 12........

© Birgün