“Ucu nereye giderse gitsin, araştırılacak, sorumlular bulunacak” cümlesi herhalde Türkiye’de hiçbir vatandaşa güven vermeyen cümlelerin başında geliyor. Çünkü birisi “ucu nereye giderse gitsin” dediği an, o işin ucu elden kaçıveriyor. Uçsuz bucaksız bir takipsizliğe, cezasızlığa ve sorumsuzluğa varıyor.

Dost var, dostlar var, bir de vekillerin, bakanların dostları, dostçukları var. Kim bu dostlar, neden dostlar?

Nedense hiç bize çıkmıyor bakan dostluğu ya da vekil dostluğu gibi ayrıcalıklı bir konum. Bizim başımıza bir şey gelse, bize bakan bir dostumuz olacak mı? Bildiklerini “Benim dostumdur, bir şey diyemem, biliyorum ama söyleyemem” diye saklayacak mı acaba? Neyse ki ülkede güzel şeyler de oluyor. Dostlar, dostlarını koruyor. Herkes dostluk şemsiyesi altında birbirini aklıyor, paklıyor.

Gün geliyor, kara para işinde dostlar oluyor bunlar, gün geliyor tonluk uyuşturucu ticareti işindeki dostlar, gün geliyor ne olduğunu bile bilemediğimiz ama korkunçluğundan emin olduğumuz can kayıplarının arkasındaki dostları koruyan dostlarla geçiyor hayatımız. Ölen öldüğüyle kalıveriyor, bazen nerede olduğu bile bulunamıyor.

***

Gün geliyor deprem........

© Birgün