Bundan yüz yıl önce, egemenler dünyayı hızla 1’inci Paylaşım (dünya) Savaşı’na sürüklerken Sosyalist Enternasyonal’in 24-25 Kasım 1912 tarihlerinde Basel’de gerçekleşen olağanüstü kongresinde solun-sosyalistlerin savaşa karşı alması gereken tavra ilişkin kılavuz niteliğinde kararlara imza atılır.

Zira 20. yüzyılın henüz başlarında yaklaşan emperyalist savaşın ayak sesleri duyuluyordur. Bir yanda paylaşım rekabetine geriden katılmanın agresifliği içerisindeki Alman militarizmi, diğer yanda İngiliz ve Fransız emperyalizmi kanlı dişlerini bilemiştir.

***

Dönemin hegemon gücü “üzerinde güneş batmayan” Britanya emperyalizmidir. Ancak rekabete sonradan eklemlenen Almanya’nın şaşırtıcı hızdaki yükselişi yeniden paylaşımı dayatır. Artık yeni bir denklem söz konusudur.

Güç merkezleri arasındaki rekabet ve sürtüşmenin neden olduğu gelişmeler, yaklaşan tehlikenin ne boyutta olacağının ipuçlarını verir. O güne kadar olmayan çapta bir yıkımın izleri şiddetli şekilde hissedilir. Artık yeni bir çağın, mali sermayenin hükmettiği, yeni bir dönemin kapıları açılmıştır.

Lenin, kapitalizmin bu gelişim sürecini, "Kapitalizm geliştikçe hammadde eksikliği de kendini o denli duyurmaktadır; rekabetin koşulları o denli sertleşmekte, bütün yeryüzünde hammadde kaynakları arama çabaları o denli alevlenmekte, sömürgelere sahip olma savaşımı o denli amansız olmaktadır" sözleriyle açıklar. (Emperyalizm, Kapitalizmin En Yüksek Aşaması)

........

© Birgün