Kırılma ve süreklilik diyalektiğinde demokrasi kırılma, Cumhuriyet ise süreklilik halkasında yer alır. Ama bu kez Cumhuriyet de tehlikede; askeri darbeler dönemi geride kaldığı halde. Bu Anayasa madde 2 bağlamında Türkiye Devleti’nin tehlikede olduğu anlamına gelir. Üstelik dış düşmanların kesin yenilgiye uğratıldığı Büyük Taarruz ve Büyük Zafer’in 102. Yıldönümünde.

İçerideki hasımlar, Cumhuriyet’in niteliklerini açık ve sinsi biçimde kemiriyor. Saldırıların hedefi, Kurtuluş’un 102. Yılında Kuruluş’un kurumları, kuralları ve değerleri.

“Cumhuriyet kuşatması”, 2017 kurgusu ile sistematik ve sürekli bir hal aldı; şu üçlü yıkımın ardından: hükümet, siyasal karar düzenekleri ve anayasal denge-denetim düzenekleri.

Dokunamadıkları ‘Cumhuriyetin nitelikleri’ (md.2), yıkım faaliyetlerinde örtü olarak kullanılıyor.

Kuruluş kurumlarının tasfiye ve tahribini, değerlerinin birer birer yok edilişini, -çoğu kaçak- çifte Saraylar gizleyebilir mi? Çifte nitelemesi, Beştepe ve Ahlat hattı ile sınırlı değil; kışlık ve yazlık saray ayrımı ötesinde, Cumhurbaşkanlığı (dünyevi) ve Diyanet İşleri Başkanlığı/DİB (sözde uhrevi) saraylar yarışması ile ilgili.

Atatürk Orman Çiftliği’ndeki Saray üzerine; hukuk dışılık ve bilinmezlikler sarmalında geçen on yıl. TBMM’de gizli görüşmeleri bile saklama süresi on yıl; ne var ki, TC yurttaşları, TC........

© Birgün