Ülkemizin en saygın sanatçılarının biri olan Edip Akbayram’ı sonsuzluğa uğurladık… Sevenleri, yaşamın tadını, tınısını ve güzelliğini duyuran, o gür sesi ve şarkılarındaki derin felsefe ve yorumuyla devrimci, halkçı ve onurlu sanatçı Edip Akbayram’ı kalbinde yaşatmaya devam edecek…

∗∗∗

Edip Akbayram, sadece bizim çağdaşımız değildi... Nesiller boyu şarkılarıyla insanların dilinden, kulaklarından ve aklından çıkmayan evrensel bir müzik dehası oldu…

Hani derler ya “yediden yetmişe” herkesin sevgilisiydi. Evet, çünkü sesinde ve sözünde, her yaşta ve kültürdeki insana coşku veren, anlam yükleyen, gerçekleri duyması ve heyecanlanmasını sağlayan müthiş büyü vardı…

O gür ve yanık sesiyle, güftenin her kelimesini dinleyenlerin kalbine tane tane yerleştiren bir ustaydı… Türküler, onun sesiyle yaşardı… Türküler, onun sesinde insanı yaşatırdı…

Akbayram, “solcuydu, devrimciydi, halkçıydı, Atatürkçüydü… Ezilenin yanında ezenin karşısındaydı… Şarkılarında da türkülerinde de Türkiye vardı, insan vardı ve mazlumu koruyan, mağrura karşı direnen bir kararlılık vardı… Bu anlayışla Sabahattin Ali’nin Aldırma Gönül şiirini, Türkiye’nin vicdanı ve aklına sokarak zülüm ve mahpushanenin uygarlık dışı olduğunun altını çizmişti… Şairin, Sinop Cezaevi’nde yazdığı bu şiiri kültürümüze kazandırarak hem Sabahattin Ali’ye hem de hak ve özgürlükten yana olanlara önemli bir yadigâr bıraktı…

∗∗∗

Çok sevdiğim ve takdir ettiğim Edip Akbayram’la ilgili bir anımı paylaşmak isterim… 1970 yılların başı. Galatasaray Lisesi’nin son sınıfındayken öğrenci temsilciliğini yapan Broşür Kolu Başkanıydım… Okulda bir “Kültür ve Sanat Şenliği “yapmaya karar vermiştik... Ekipte Sait Mısırlıoğlu ve Murat Yılmazer de vardı…

........

© Birgün