Saat gece 03.30. Yatakta bir o yana bir bu yana dönmektense kalkıp bu haftaki yazıyı yazmakta fayda var. Aslında o kadar da yorgundum ki kafamı yastığa koyar koymaz uyuyacağımı düşünüyordum. Ama bazı düşünceler uyutmuyor işte. Yıllar önce BCG adıyla ilk grubumuzu kurduğumuzda sevgili müzisyen arkadaşım Cengiz Sezmiş’in “Bu düşünceler çok yoruyor beni/Sensin bunun tek sebebi” diye başlayan bir şarkısı vardı. Klasik bir aşk şarkısıydı ama çok severdim.

Gerçekten de bu düşünceler çok yoruyor beni ama ne yazık ki çevremdeki vurdumduymazlık bunun tek sebebi. Adamın biri yoldan geçen hiç tanımadığı bir kadına yumruk atıyor, başka biri sokak köpeğinin mama kabını tekmeliyor, biri yeni filizlenmeye yüz tutmuş bir ağacı sökmeye çalışıyor.

Kafamdan hiç atamadığım görüntülerden biri mülteci botunun batması sonucu boğulan Aylan bebeğin on sene önce Bodrum Akyarlar sahiline vuran görüntüsü. Üstünde soluk kırmızı bir tişört altında koyu renk bir pantolon, sanki........

© Birgün