Yıllar önce Tekirdağ’da Namık Kemal Üniversitesi’nin karşısındaki harap haldeki bir oto tamircisini bir sanat merkezi haline getirmiştik. 2014 Yerel Seçimlerinde merkez ilçe Süleymanpaşa’da seçimi kazanan Belediye Başkanı sevgili dostum Ekrem Eşkinat, diğer bürokratlar ve yerel yöneticiler gibi işi yokuşa sürmemiş ve o da en az bizler kadar heyecanlanarak üniversite öğrencilerinin sanatla buluşabilmesi için elini taşın altına koymuştu. O zamanlar yeni ilçe olan Süleymanpaşa’nın daha doğrusu Tekirdağ’ın en büyük eksikliği sanatsal faaliyetlerdi. İstanbul’a bu kadar yakın bir şehrin ne bir tiyatro, ne bir sinema salonu vardı. Yılda bir kez yapılan Kiraz Festivali ile halkın 3-4 gün sevdikleri sanatçılarla buluşması sağlansa da devamlılığı olmayan bu etkinlikler Tekirdağ halkının sanatı içselleştirmesinin önünde bir duvar gibi duruyordu.

Bunun için hemen kolları sıvadık ve 2 ay gibi çok kısa sürede “Alternatif Sahne” adını verdiğimiz çok güzel bir yer kazandırdık Tekirdağ’a. Bir davetiye sistemi geliştirerek hem üniversite gençlerini, hem de Tekirdağ halkını ücretsiz etkinliklerle buluşturduk. Eşim Gizem tiyatro oyunları getiriyor, ben de konserler düzenliyordum.

Bir süre sonra bu güzelim salonda siyasi toplantılar başladı. Bunu ilkokulların yıl sonu müsamereleri izledi. Sonra STK lar, dernekler, vakıflar, okullar sahneyi kullanmak isteyince bu güzelim mekân hiç hazzetmediğim “çok amaçlı salon”a dönüştü ve nihayetinde kapandı. İşte böyle.

∗∗∗

Geçen haftaki yazımı........

© Birgün