Bir zamanlar yalanlar gerçeklikten ödünç alınarak süslenirdi. Bugün artık buna bile gerek duyulmuyor. Gerçeğin gizlenmesi ya da gözardı edilmesinin gizli bir çekiciliği olduğu keşfedildi bir süredir. Trump gibi politikacılar, bu durumdan zevk de alıyor. En son, Obama’nın ters kelepçeyle Beyaz Saray’da gözaltına alındığını gösteren yapay zekâ ürünü bir videoyu paylaşmıştı. Daha önce de Gazze’yle ilgili benzer bir video paylaşıp eğlenmişti. Kendi hatasını ya da suçunu zevkle, hatta gurur duyarak kabul etmek, kendisini destekleyen kitleyi heyecanlandırıyor. Gerçeklik, atıl, önemsiz bir kategoriye dönüştürülüyor. Önemli olan, baştan çıkarılmak, heyecan, güç...

Freud, Fliess’e yazdığı bir mektupta "bilinçdışında gerçekliğin hiçbir göstergesinin olmadığı" bu nedenle kişinin gerçek ile kurgu arasında ayrım yapmakta zorlanacağını yazmıştı. Yani zihindeki gerçeklik, az ya da çok fantezilerden etkileniyordu, hatta zaman zaman fanteziler gerçekliğin yerine geçiyordu. Fanteziler, aslında bir tür savunma işlevi de görüyordu, gerçekliğin can alıcı varlığına karşı.

Foucault’ya göre gerçek, tarihsel olarak yer alan güç ve siyasi hırslardan ayrılamaz, radikal bir şekilde dünyevi ve koşullu bir sosyal yaratım olarak düşünülürdü. Bu anlamda, her........

© Birgün