Gel Haceli, geç karşıma, koy elini ağrıyan başına,

Bir kez olsun beynine değer ver, çalıştır şunu.

Düşün Hace, aynı evin içinde iki kardeş duruşunu:

Haklarını inkâr eden yok, gel otur yanıma hele.

***

Nasıl sattın Diyarbakır’ın, Siirt’in halk öğütlerini?

Kaç kez yazdım sana, çıkmaz yola girmişsin,

Düşüncen yerli malı olsun canımı al, ciğerimi yar:

Yeter ki defterini dür yeryüzü celladının, ellerinle.

Yuttuğun sömürge mikrobunu zalimin yüzüne tükür.

***

Bir Mardin’desin, bir........

© Aydınlık