Geçen hafta, Türkiye’nin dışsatımı için kullanılan lojistik altyapının ve “kemikleşmiş” lojistik tercihlerin “akılcıl” olmadığını “somut” rakamlar ile anlatmıştım…

Dışsatıma yönelik lojistik altyapımızı ve tercihlerimizi, “akılcıl” hâle getirmek, yani “paramızı sokağa atmaktan kurtulmak” için devrimci bir kamu planlamasına gereksinim olduğunu yinelemeliyim. Bu defa, konuyu, Türkiye’nin dışalımında “kemikleşmiş” durumdaki lojistik tercihlerimize getirelim…

Bu konuda en son somut verilerin yayınlanmış olduğu Uluslararası Taşımacılık ve Lojistik Hizmet Üretenleri Derneği’nin (UTİKAD) yayınladığı 2023 Yılı Lojistik Sektörü Raporu’nu dikkate aldığımızda;

- Toplam dışalımımızın değer bakımından yüzde 59,19’unu; ağırlık bakımından yüzde 93,42’sini gemilerle ithal ediyormuşuz ve Türkiye’ye denizden taşınan malların kilogram başına değeri ortalama 0,82 dolarmış. Anlayacağınız, tıpkı dışsatımda olduğu gibi, değerli ithal mallarının da denizyolu ile taşınmasını sevmiyormuşuz. Gemilerle taşıttığımız ve kilogram değeri 30-40 lira bandındaki ucuz ithal mallarını, en çok da Çin, Rusya, Almanya, ABD ve İtalya’dan gemilerle Türkiye’ye getirtiyormuşuz. Özetlersek; Türkiye’nin “değerde düşük mal” taşımacılığında, ihracatındaki gibi ithalatında da deniz yolu bir numara.

- Toplam dışalımımızın değer bakımından yüzde 0,69’unu; ağırlık bakımından yüzde 0,32’sini tren vagonlarıyla ithal ediyormuşuz ve tren vagonları ile ithal ettiğimiz malların kilogram başına değeri 2,46 dolarmış. Anlayacağınız, değerli ithal mallarımızın ne deniz yolu ile ne de demir yolu ile taşınmasını sevmiyormuşuz. Değeri en düşük olmasa bile kilogramı 100-110 lira bandında kalan ve toplamın yüzde 1’ine bile ulaşamayan miktar ve değerdeki ithal mallarını, en çok Çekya, Almanya, Polonya, Bulgaristan ve Macaristan’dan (yani, Yakın Batı’dan) tren vagonları ile........

© Aydınlık