Nasıl da hırçındır

o siyaha çalan rengiyle.

Bazen öyle sert gelir ki dalgası

dünyanın en iyi yüzücüsü de olsanız

ne olduğunu anlamadan

düşüverirsiniz adeta.

Suyun içinde düşmek mi olur demeyin,

Karadeniz bu.

Çekip alır dalgaları ve

düşürüverir sizi girdabına.

Oldum olası severim denizi,

hele de kıyısında olmayı.

Hiçbir iş yapmadan

saatlerce dalıp gitme pahasına,

sesini dinlerim,

sanırsınız ki bir orkestradır dinlediğim.

Fakat ne hikmettir bilinmez,

Karadeniz oldu mu

sahilin ismi,

sanki olurum bir başkası.

Ruhumdaki Karadenizlilik mi ortaya çıkıyor,

yoksa Karadeniz’in etkisi midir

bazen çoşkun bazen dingin.

Tıpkı şarkı ve besteleri ile

Volkan Konak’ın müziği gibi.

Hep bir sevdalı

hep bir vefalı.

Ne güzeldir şarkıları,

ya sohbetleri?

Bazen kendisiyle dalga geçen

bazen anıları

ama ille de müziği ve

besteleri ile

o hep dokundu gönüllere.

O gün de

kaçıncı kez sahnedeydi,

kim bilir.

Sonradan izledik gördük ki

bir ağrısı,

bir sancısı var besbelli.

Ama yine de zorluyor........

© Aydınlık