Doktora tezim Ödemiş ova köylerindeki tarım işletmeleri ile ilgilidir. Tezle ilgili arazi çalışması yaparken zeytinle ilgili ilginç bir hikâye anlatılmıştı. Büyük olasılıkla Balkan Savaşları sonrasında anayurda yönelen göç dalgasında gelenlerden bir kısmı Ödemiş’teki köylere yerleştirilmiş. Kış mevsimi gelip havalar soğuyunca yakacak odun lâzım. Köye yeni yerleşenlerden biri almış baltayı eline, zeytin ağacını kesip odun etmeye girişmiş. Bunu gören komşularından biri onu uyarmış, bu ağaç çok değerlidir, sakın kesme onu deyince duraklamış. Nesi var bu ağacın? Niye kesilmesini istemiyorsun? diye sormuş. Komşu bu ağacın meyvesi olur, ondan yağ çıkarılır, çok iyi bir yağdır diye anlatırken, odun eden adam hayretle, “Abe, bu ağaç inek midir ki yağı olsun?” demiş.

Burada, Aşık Seyrani’nin “Yelken açıp gezmeyen, yel kadrini ne bilsin?” dizesi akla geliyor.

Maden Kanununa eklenen geçici 45. maddeyle Muğla ili sınırları içinde 37 bin hektarlık bir alanda açık kömür madenciliği yapılmasına izin verilmiştir. Söz konusu alan bu yıl orman yangınlarında hasar gören toplam alanın yarısından fazladır. Madenciler açısından engel görülen Zeytincilik Kanununun koruyucu hükümleri etkisiz hale getirilmiştir. Bu bölgede Muğla ilinde olanın yüzde 4’üne, Türkiye genelindeki zeytin ağacı sayısının binde 4’üne karşılık gelen 80 bin zeytin ağacı olduğu belirtilmektedir. Elbette başka tarım alanları, mera alanları ve ormanlık........

© Aydınlık