Aynı başlığı taşıyan ilk yazıda araştırma verilerinin basit hesap makineleri ile elde edilişi, ikincisinde bilgisayara geçiş konusu ele alındı. Yaklaşık 30 saat süren bir kurstan sonra, kalanını kendi çabamla, deyim yerindeyse bilgisayarla didişerek öğrendim.

Kart destelerini bisikletimin selesinde taşıyarak 1,5 kilometre uzaktaki merkeze gidiyordum. Kodlama formlarına elle yazılan program ve rakamsal veriler kart delgi makinesi operatörleri tarafından delikli kartlara aktarılıyordu. Desteyi sistem operatörüne teslim edip, yazıcıdan çıkan sonucu ertesi gün öğleden sonra alıyorduk.

Elekronik beynin, elekronik olduğunu ama beyni olmadığını tecrübeyle öğrendim. 0 ve 1’den başka rakam, toplama ve çıkarmadan başka işlem bilmeyen, ama emirlere harfiyen itaat eden, çok hızlı bir sistem. Programda bir virgül eksik olsa kabul etmez, verilerde hata olursa bir hata mesajı yazıp durur.

Programda hata varsa ancak ertesi günü haberdar oluyorsunuz, hatayı düzeltmek için uykusuz bir gece ve ertesi günü hatalı kartların yeniden delinmesi sisteme verilip tekrar sonucu bekleyeceksiniz. Hata demek zaman kaybı demek, bunun için çok dikkatli olmak zorundayız. Kartlar ve yazıcıda kullanılan kâğıtlar pahalı.

Makine programı kabul etti, ama verileri okurken bir yerde hata mesajı veriyor. Kartı alıp kodlama formu ile karşılaştırıyorum, hata gözükmüyor. Deli olacağım tekrar bakıyorum hata yok, rakam beklenen yerde alfanümerik karakter var........

© Aydınlık