Üniversite ve kütüphanelere ilişkin sayısal verilere bakıldığında birçok ülkeden daha iyi konumda olduğumuz gözlenmektedir. Ancak bu iyi oluşun sırrı nitelikte değil de nicel oluşta karşımıza çıkmaktadır. Geçtiğimiz aylarda üniversitelerin içerdikleri kütüphanelere ilişkin bir araştırma yayınlandığında çoğu üniversite kitaplığının sıradan bir kişisel kitaplıklar düzeyinde bile olmadığı ortaya çıkmıştı. Çoğunun -özel ve devlet üniversiteleri ayırımı yapmadan- hem sayısal hem de nitelik olarak çok düşük -hatta acınacak- bir durumda- kitaplara sahip oldukları görülmüştü.

Üniversiteler dışında çoğunlukla yerel yönetimlerin katkılarıyla açılan kütüphaneler de benzer bir durumu yansıtmaktadır. Kütüphane adı altında açılan bu gösterişli mekanlar kütüphane işlevini üstlenmekten daha çok öğrencilere yönelik seminer mekanları olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu halleriyle öğrencilerin sıcak bir ortamda ders çalışmaları için ideal, ancak kütüphane olarak oldukça yetersiz ve de işlevsiz yerlerdir. Elbette ki bu tür yerlere de büyük bir gereksinim vardır, ancak kitaplık adı ve konseptinde değil daha çok seminer mekanları konseptinde olmalıdırlar.

Kütüphaneler üzerinde ısrarla durmamızın tek nedeni ise elbette ki bunların seminer mekanları olarak kullanılması........

© Aydınlık