Brady Corbet daha otuzuna varmadan çektiği iki uzun metraj filmiyle sinema çevrelerinin dikkatini çekmişti. Çocuk yaşta oyunculuğa başlayan, "Clouds of Sils Maria", "Saint Laurent", "Turist", "Melancholia" ve "Funny Games" gibi yapımların da bulunduğu onlarca filmde rol alan Corbet’in potansiyeli su götürmez. O da belli ki ilk iki filmi “Bir Liderin Çocukluğu” (The Childhood of a Leader, 2015) ve "Vox Lux, 2018" filmlerinin Avrupa festivallerinde yarattığı etkinin ardından şimdi de gözünü Oscar’da çevirmiş.

Zira bugün itibariyle sinemalarımızda gösterime giren “The Brutalist” dört başı mamur bir “Oscar filmi”! Gerçek insanlardan esinlenilmiş bir mağdur karakter, böylesi bir tür epik anlatıya katılmış biraz yenilikçi yaklaşım, dozunda ve kıvamında Amerikan rüyası eleştirisi, bolca mağduriyet… Üzerine bir de soykırım travması eklediniz mi bütün kapılar açılıyor nasılsa Hollywood’ta!

Hakkını yemeyelim. “The Brutalist” iyi bir film. Corbet mütevazi sayılabilecek bir bütçeyle ve Hollywood ana akımı sınırlarında düşündüğümüzde yenilikçi bir üslupla eski bir hikaye anlatıyor öte yandan. İkinci Dünya Savaşı’nda soykırımdan kurtulmuş, kendisini ABD’ye atmış ama kaybettiği aidiyet duygusunu bir türlü yeniden kuramayan insanlara dair çokça hikaye anlatıldı. Buradaki kahramanımız László Tóth da öyle. László Tóth’un iki büyük Yahudi Macar mimar Marcel Breuer ve Ernő Goldfinger’dan esinle yazıldığına dair yorumlar var bazı kaynaklarda. Bir başka teknik bilgi daha verip filme geçelim. Brütalizm, İkinci Dünya Savaşı sonrasında, özellikle İngiltere’de kendisine gelişme fırsatı bulan ancak ilerleyen yıllarda Sosyalist yaklaşımın ağır bastığı Doğu Avrupa’da zirvesine ulaşan bir mimari akım.

Filmimizin ana kahramanı László Tóth savaş öncesinde Macaristanlı Yahudi bir mimar. Toplama kampından sağ kurtulmayı başaran László, kuzeninin yanına ABD’ye gidiyor. Eşi Erzsébet ve yeğeni Zsófia da kurtulanlar arasındadır ancak Avrupa’dan çıkamamaktadırlar. Önce kuzeninin yanında mobilya tasarımları yapan László’nun........

© Artı Gerçek