Siyaset aydınların meşgalesi değildir demişti yüz yıl önce Julien Benda, duymadınız mı Sırrı Bey? Siyaset denilen çukurun vicdandan, merhametten, vefadan, hümanizmadan bihaber olduğunu bilmez misiniz Sırrı Bey?

Politikacı başka bir canlı türüdür Sırrı Bey, siz o türe ait değilsiniz diyen olmadı mı Sırrı Bey? Siz kendi kendinize de mi demediniz?

Şeyh Galip okuyan bir adamın bu çukurda ne işi var Sırrı Bey?

Niyazi Mısrî’yi bilen bir adamın orada ne işi var?

Bırakın okuması yazması olmayan, kitap nedir, kalem nedir, öykü nedir, senaryo nedir, sanat nedir, edep nedir, edebiyat nedir bilmeyen adamlar yapsın o işi, siz oralara ait değildiniz Sırrı Bey, hiç mi fark etmediniz?

Hiç mi güzel bir dostunuz yoktu, “Sırrı, sen girme bu işlere, senin yerin kütüphaneler, kitaplar, sen onları küstürme” diye size yalvaran Sırrı Bey?

Bu ülkede siyaset yapmaya teşne gün içinde bir milyon insan bulunabilir, ama beynelmilel filmindeki gibi bir senaryoyu yazabilecek kaç adam çıkar?

Hiç mi seveniniz yoktu sizi bir odaya kapatıp “seçimlere kadar sana çıkmak yasak” diyen?

Ah bu siyaset, ah bu politika. Hele çocukluk çağlarında bünyeye girmiş ise öylesine güçlü bir bağımlılık ki, ancak ölünce kurtulabiliyorsunuz elinden. Ne kadar kaçsanız da, saklansanız da, tövbeler etseniz de, mümkünatı yok kurtulamıyorsunuz elinden. Bir şekilde sizi buluyor ve kendi karanlığına çekiyor.

© Antalya Son Haber