Bazen saatlerce yeni bir dizi ararız, öneri listelerini tarar, fragmanları izleriz. Ama en sonunda yine dönüp dolaşıp bildiğimiz, ezbere repliklerini bile hatırladığımız o eski diziyi açarız. Peki, neden kendimizi sürekli aynı hikâyelere çekilirken buluyoruz? Bu alışkanlık sadece nostaljik bir tercih mi, yoksa psikolojimizin derinliklerinde yatan bir ihtiyacı mı karşılıyor?

Öncelikle, tekrarlama davranışı insan doğasının temel özelliklerinden biridir. Beynimiz, aşina olduğu şeyleri tercih eder. Tanıdık olan, bilinmezlik içermeyen şeyler güvenli gelir. Bu yüzden, çocukların tekrar tekrar aynı masalı dinlemek istemesi gibi, yetişkinler olarak bizler de belirli dizilere dönmeyi seçeriz. Bu, özellikle stresli zamanlarda bir tür zihinsel sığınak işlevi görür.

Rutinin sağladığı........

© Anayurt