Yalnızlık, insanlık tarihi boyunca hep vardı. Ama şimdi yeni bir oyuncu sahnede: Yapay zekâ (YZ). Dijital çağın son bombası olan YZ arkadaşlık uygulamaları, David Adam tarafından kaleme alınmış, “Supportive? Addictive? Abusive? How AI companions affect our mental health” (Destekleyici mi? Bağımlılık Yapan mı? İstismarcı mı? Yapay Zeka Arkadaşlarının Zihinsel Sağlığımız Üzerindeki Etkileri) başlıklı makalede de altı çizildiği gibi, günümüzde milyonlarca insanın duygusal boşluklarına sızıyor. YZ destekli sanal platformlar, kullanıcılarına empatiyle yaklaşan, dinleyen, ilgi gösteren sözüm ona dijital “arkadaşlar” sunuyor. Ancak burada bir an durup sormamız gerek: Yapay zekâdan, sanal bir illüzyondan insana arkadaş olur mu?
Görünüşte masum olan bu uygulamalar, aslında insan ruhuna oynuyor. Adam’ın yazısında dikkat çektiği gibi, insanlar bu YZ arkadaşlarına bağlanıyor, kaybettiklerinde yas tutuyor, ilgilerini kaybettiklerinde suçluluk hissediyor. Bir yazılımın kapanışı, bir insanın ölümüne yakın bir kayıp duygusu yaratıyorsa, burada ciddi bir psikolojik sömürüden bahsetmemiz gerekmez mi? Bizler, duygusal yatırım yaparken karşımızdaki “varlığın” gerçek olmadığını biliyoruz ama hislerimiz buna rağmen tetikleniyor. İşte bu noktada tehlike başlıyor.
Bence, böylesi bir fenomen yalnızca bireysel bir sorun........

© Anayurt