Medya, yeni medya, habercilik, gazetecilik… Zaten bu ara aklımda deli sorular…

Soğuduğum ve epey uzaklaştığım Twitter’da (X) saniyelik çevrimiçi olduğum bir an akışıma düşmüş güncel bir haber dikkatimi çekiyor. Konya’da isimle-sıfatla tanımlayamadığım türde birkaç yaratık tarafından istismara uğramış 13 yaşındaki bir kız çocuğunun gazeteci Seyhan Avşar imzalı haberi…

Olayın kendisinin başlı başına dehşet ve utanç verici olmasının yarattığı bu toplumdan tiksinmeye varan o can sıkıntısı bir tarafa; haberin konu edilme şekli, tarz ve üsluptan epey bir rahatsızlık duyuyorum. İlgili haber paylaşımının altına gelen yorumlara baktığımda da, tek tük de olsa benim gibi hissedenlerin yazdıklarını, tepkilerini görüp okuyorum.

Yıl 2025; insanlık moderniteyi o kadar yemiş yutmuş ki, yetmemiş bir de ötesine geçmiş post-modern olmuş. (!) Uzayda yaşam arayışı (bir orası kalmıştı çünkü), uçan arabalar, robot istilası gibi tahayyüller arasında, biraz geçmişten bugüne şöyle göz kararı bile bakınca, dünya yine aynı tas aynı hamam oysa… Bunca yıl bu kadar mücadele, emek (ve hatta bizzat kadın olmak bile) öyle görünüyor ki medyada, alemde şanım yürüsün diyen “bugünün insanı” olmuş bazı........

© Anayurt