Dünyada ve ülkemizde onca kötü sonuçlanan olayın yaşanmasına inat her sabah uyanıp umut ettiklerimizin peşinden gitme kararlılığımızı hayranlıkla izleyip şapka çıkardığımı itiraf etmek istiyorum bu vesile ile.

Ancak, yine de çok zor, hayata her gün aynı kararlılıkla kaldığın yerden devam edebilmek… Şimdilerde sadece eylül ayında yaşanabilecek olan, doğanın o hüzünlü ve görkemli dönüşümünü büyük bir hayranlıkla izliyorum. Sonra hiç sebepsizce kaybettiğimiz o güzel insanlar geliyor aklıma ve uzun uzun düşünüyorum şu an nerede olduklarına dair. Oysa, başka bir ayda düşünmüyorum bu hissettiklerimi, nedense.

Okulların tekrar açılması ile başlayan o güzel telaşı görüyorum sokaklarda yürürken. Çocuklarım geliyor aklıma ve o günler. Sonra güzel ülkemde ki bitmek bilmeyen o kaos…

Kimsenin mutlu olmadığı, geçim sıkıntısının adeta toplumun bir grup elit kesimi hariç herkesi rahatsız ettiği bir dönemden daha geçiyoruz. Çoğu insanda hakim olan duygunun hiçbir şeyin düzelmeyeceği, adeta daha da kötüleşeceği yönünde olduğunu görebiliyorsunuz, biraz detaylı baktığınızda insanların gözlerine.

Hırsızlık, ahlaksızlık, insanları Allah ile aldatma ve buna dini alet etmenin yaratmış olduğu tiksinti hissini, duyabiliyorsunuz kulak kabarttığınızda, sohbetlerden. İnsanına değer vermeyen, Rusya, İran, Çin, Azerbaycan, Afrika ve Orta Doğunun tamamında olduğu gibi giderek........

© Analiz