Gün gelir, insanın içi yorulur. Sadece bedeni değil, ruhu da ağırlaşır. Kalabalıklar arasında kaybolmuş bir bakış, yetişilmesi gereken işler, tutulması gereken sözler arasında insan kendini unutur. Oysa yorgunluk, sadece tükenmişlik değil; aynı zamanda bir çağrıdır. İçimizdeki derin bir ses, “Dur,” der. “Biraz soluklan. Kendine dön. Hatırla kim olduğunu.” Bu çağrıyı duymak, modern hayatın gürültüsünde cesaret ister.

Dinlenmek, sadece uyumak ya da hiçbir şey yapmamak değildir. Bazen bir fincan çayın buğusunda, bazen bir ağacın........

© Akdeniz Gerçek