Güven hepimizin yaşamında vazgeçilmezdir. Onu kaybetmek, bir bedenin ruhunu kaybetmesi gibi acı vericidir.

“ Güven ruh gibidir. Terk ettiği bedene asla geri dönmez.“ diyor William Shakespeare.

Kim bilir, belki de o yüzden hepimiz ruhumuzu kaybetmiş gibiyiz. Güvensiz, hissiz, kimsesiz, ama daha çok sessiz, ve ilgisiz…

Güvensizlik duygusu sarmış her yanımızı, umutlar tükenmiş, yüzler gülmez olmuş! Güvensizlik duygusu korkuyu dayatmış hayatlarımıza. Hep daha kötüyü bekler olmuşuz umarsızca!

Peki ama neden böyle olduk biz?

“ Güvensizliği tek başına inşa etmez insan, tanıdığı herkes biraz yardım eder.” diyor Dostoyevski.

Haksız da değil........

© Akdeniz Gerçek