Biz aslında sadece eski günleri değil, eski güzel insanları da özledik. Çünkü günümüzde güzel olan çok şeyi kaybettik. Vefalı dostları, komşuluğu, yaralarımıza merhem olan insanları, güveni, merhameti, sevgiyi, saygıyı, görgüyü, nezaketi özledik! Güzel mahallelerimizi, huzurlu evlerimizi ve güvenli mekanlarımızı arar olduk.

Sokaklarda çocukların cıvıl cıvıl seslerini, o hepimizin bildiği sokak oyunlarını, selamlaşmayı, samimiyeti, içtenliği, yardımlaşmayı, misafiri baş köşede ağırlamayı özledik.

Hani şu; “ Bir kahvenin kırk yıl hatırı olduğu günler” var ya, işte o derin vefayı özledik. Üzerinde fokur fokur çay kaynattığımız, alev alev yanan, içimizi ısıtan sobaları özledik. Özel okullara gitmedik, dershanelerde çalışmak zorunda........

© Akdeniz Gerçek