Bir an.

Sadece bir an.

Zaman, sanki kendi üstüne kıvrılıp bir ilmek atar gibi durur.

Etrafındaki her şey tanıdık ama olması gerekenden biraz fazla tanıdık.

Bir ses, bir gölge, bir bakış…

Ve içinden bir yankı gelir: “Bunu daha önce yaşamıştım.

Ama ne zaman?

Hangi hayatın, hangi uykusunda, hangi “sen”le?

Bilmiyorsun.

Sadece biliyormuşsun gibi hissediyorsun.

Zihin, kalp atışına karışır; gerçeklik, rüyayla el ele verir.

Bazıları der ki déjà vu, beynin saniyelik bir gecikmesidir. Hafızanın, bugünü yanlışlıkla geçmiş klasörüne atması.

Ama bana kalırsa bu, çok daha tuhaf bir şeydir:

Ruhun kendi ayak sesini duyması.

Sanki gelecekteki sen, yanlışlıkla bugünün kapısını çalmış........

© Akdeniz Gerçek