İzmir Halkapınar’dan şehir içi trene bindik. Yaklaşık bir saat yol gideceğiz. İçerisi kalabalık. Yolcular ayakta. Elimizi yukarıdaki kayıştan tuttuk, arkadaşla sohbet ediyoruz. Oturaktan bir genç kalktı, yirmi beş-otuz yaşlarında. Bana bakıyordu.

“Amca, şöyle otur,” dedi.

Ben itiraz ettim.

“Lütfen kalkma, ben rahat gidiyorum,” dedim, fakat fayda etmedi. Dinlemedi sözümü, bir........

© Akasyam