Üstencelik, eski bir beladır. Kibir, insanlığın en eski hastalıklarındandır.

Halen de sürüyor. Kibir, eşitlik ve adaletin de düşmanıdır. Ruhi bir hastalık olan kibir, modern zamanda da hükmünü sürdürürken sadece araçları değişti. Şeytanla başlayan kibir imparatorluğu yıkılcak gibi durmuyor! Makam, mevki, kariyer, para, güç kibrin sosyolojik kaynakları arasındadır. Kibrin bu kadar yükselen olduğu bir çağda, mütevazi kalmak insan olmaktır. Kibrin göreceli vasıfları da vardır. Bunlar, münafıklığı da görünür kılmaktadır. Bunları incelikle yorumlamakta fayda vardır.

Görünür kibrin klasik cümlelerinden ilki, ben geleceğim yere geldim duyarsızlığıdır. Size çok da tanıdık gelmiştir. Çünkü, bürokrasinin doyumsuz cümlelerindendir. Güç zehirlenmesini ifade eden bu cümle, gizli bir mütevazilikte içerir gibidir ama kazın ayağı öyle değildir. Halbuki bitik bir yönetici cümlesidir. İnsanın ruh dünyasını anlatan bu cümle, sade bir insana yakışmaz. Bitimli ve gidimli olan insana yakışmayan bu ifade, sizi adamlıktan da uzaklaştırır. Egosantrik bir haz da içerir. Geleceğim yere geldim demek, biraz da kariyer faşizmine işaret eder. Başarıya taparsanız, bu tarz cümleler kurabilirsiniz. Her şey başarı değildir. Başarı bir basamaktır. Hayatın merdivenleri bu basmaktan ibaret de değildir. Bazen yenilmek de fazilettir. Aşktaki gibi. Adamlık başarıyla başat değildir. Nahl123’te:” Ehl-i kitaptan çoğu, hakikat kendilerine apaçık belli olduktan sonra, sırf içlerindeki kıskançlıktan ötürü, sizi imanınızdan vazgeçirip küfre döndürmek istediler. Yine de siz, Allah onlar hakkındaki emrini getirinceye kadar affedip bağışlayın. Şüphesiz Allah her şeye kadirdir.” Diyen Allah, Lokman19’da da kibrin kötücül yüzünü resmeder. “Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var “diyen eskiler, buna gönderme yapar.

Kibir anlatan diğer bir ifade........

© Akasyam