Kadim şehirlerimizden Sivas’tayız. M.Ö. yedi bine kadar geçmişi olan bir yerdeyiz. Cumhuriyetin de kurucu şehirlerinden biridir, Sivas. Sivas’ı, 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı arifesinde adımlıyoruz. Sivas, havalı bir o kadar da tarihi bir dokuya sahip. Birkaç gündür kızımın misafiriyim. Tokattayız. Hadi Sivas’ı gezelim dedik. Çıktık geldik. İyi ki de gelmişiz. Her daim çevre yolundan geçerdim. Buram buram geçmiş kokan bir şehirle karşılaştık. Şahidelerim de epey fazla. Sivas, kıraç bir tabiatın ortasına kurulmuş, antik bir yapı edasında. Anadolu’nun bütün bir görseli gibi bir şehirdeyiz. Meydan, Camiler, Kervansaraylar vb. Sadece şehrin içi böyleyse ilçeler nasıldır? Gerçekten, kendini anlatan estetik bir yapısı var. Tıpkı el işi gibi.

Kentin göbeği meydanıyla var olmuş. O meydanın etrafına taşla yontulmuş bir şehir merkezi var. Türk-İslam medeniyetinin bütün unsurları Sivas şehir meydanına boncuk gibi dizilmiş. Öncelikle hanlardan bahsedeyim. Dönemin AVM’si diyebileceğim hanlar, birkaç tane var. Halen de kullanımdalar. Küçük ahi dükkanlarına bölünmüş hanlar, esnafa yoldaşlık ediyorlar. Zanaatkarlar Çarşısı adıyla günümüze kalan hanlar, sıcak yüzüyle soğuk Sivas’a canlılık katıyorlar. Bir kaç kışlık içlik de aldık. Havuzlu, mermer kitabeli camiye yürüme mesafesi hanlar sizi konuk etmeye devam ediyorlar. Hanların katlı olması da ayrı güzel. Sivas’ın meydan çevresi tam bir kadim medeniyet işaretidir. Selçuklu, Osmanlı mimarisi alana sinmiş vaziyette sizi karşılıyor. Pirinç su kurnaları, mermer su olukları, kubbemsi dükkanlar hanların ara yüzü gibi. Buradan ne güzel ahiler neşet etmiştir, esnafımızın kulakları çınlasın.

Merhum arkadaşım Özkan Yalçın has........

© Akasyam