Hakikat aynasına dönüşen kalplerin sahipleri, hadiseleri değerlendirirken hiçbir şeyin öylesine geliştiğini yorumlamaz.

Bunca veriye, bunca teknolojik ilerlemeye rağmen insanoğlu hala neyle uğraşıyor biliyoruz değil mi? En temel insani ve toplumsal konularla..

Bir başka yazımızda, modernitenin orta yerindeki insanlığın maalesef hala mağara dönemi diye tabir edilen bir dönemin ayak izlerini taşıdığına değinmiştik (ki bunu küçümsemek için değil bilakis iletişim araçlarının bugünkü gibi olmaması cihetiyle ele alıyoruz).

İlgili yazımızda bu konuya istinaden, şöyle değinmiştik: “Modern çağın en belirgin çelişkilerinden biri, insanlık tarihinin bilgi ve teknoloji açısından en gelişmiş döneminde yaşarken hâlâ temel insani ve toplumsal sorunlarla başa çıkamıyor olmamızdır. Oysa her geçen gün daha fazla kaynak, daha gelişmiş algoritmalar ve daha karmaşık analiz teknikleri devreye alınmakta; yerelden globale, siyasetten sosyal sorumluluklara, yönetimden eğitime, sağlıktan şehircilik planlamasına kadar pek çok alanda veri odaklı çözümler geliştirilmektedir. Ancak tüm bu teknik donanım ve bilgi birikimi, insanın sorun çözme kapasitesinde, kayda değer bir sıçrama yaratmakta yetersiz kalmaktadır.”

Zira bireyin gelişimini ve dolayısıyla sorun çözme yeteneğini dumura uğratan en önemli engellerden biri içe dönüp kendisini yoklamaktan kaçmasıdır. Çünkü dışarıdan gelen hiçbir bilgi veya teknik donanım, kişinin kendi içine dönerek bu içsel çarpıklıkları gidermedikçe kalıcı bir fayda sağlayamaz. Bu çelişkinin ardında biyolojik, psikolojik ve........

© Akasyam