Eskiden uçak bilet fiyatları, uçuş yaklaştıkca ucuzlardı. Hatta havaalimanına gittiğinizde, “son dakika” kelepir bileti alabilirdiniz. Sonra ucuz fiyatla açılıp koltuk sayısı azaldıkca artan fiyatlama sistemine geçildi. Kapitalizmin “görünmez el” diye nitelediği piyasadaki arz ve talep de fiyatın oluşmasını belirliyor haliyle. Okulların tatil olduğu ya da bayram arifesi günlerinde uçuşlara talep çok olunca fiyatlar da haksız yere uçuyor. Bilet fiyatlarında tavan olmadığı için bu uçuş Allah ne verdiyse artık. Bu konuda herhangi bir denetim de söz konusu değil. Vurun abalıya…

Uçak biletleri biz göçmenler için çok önemli. Memleket ile bağımız büyük oranda havayollarıyla. Hastamız ya da cenazemiz olduğunda havayolları şirketlerine resmen soyuluyoruz. Dört kişilik emekçi göçmen aileyi düşünün, Londra-İstanbul 4 gidiş dönüş yani 8 bilet… Türkiye’deki yakınlarımız bizi tuzu kuru olarak tanımlasalar da uçak biletlerindeki fahiş fiyatlardan dolayı memleketine gidemeyen, yaşlı anne ve babasını göremeyen pek çok beyaz yakalı arkadaşıma tanık olduğumu yazmalıyım. Havayolu şirketlerinin bu yolcuyu yolma politikalarında ne yazık ki seçeneksiz bırakılıyoruz: Yersen kardeşim! Bu konuda örgütlenip, kampanyalar yapmalıyız.

Londra’dan Türkiye’ye uçan THY, ucuzcu havayolu diye tanımlanan Pegasus, BA ve bir kaç charter uçağı bilet arzını kontrol ediyor. Bu şirketler birbirlerini izleyerek kendi fiyatlarını yukarı çekmekte oldukca maharetliler. Oysa bilet fiyatlarında tavan olmalı. Özel günlerdeki fahiş fiyatlandırma sonlandırılmalı. Ayrıca uçak biletlerinde aile, öğrenci, öğretmen, cenaze yakını, engelli, çocuk ve yaşlı indirimleri kesinlikle uygulanmalı. Yolcu beraberindeki yük hakları kesinlikle bedava olmalı.

© Açık Gazete