stanbul’un eski bir mahallesinde ahşap bir ev. Bir kadın merdivenleri çıkıyor, birkaç saniye sessizliğin ardından elindeki tepsiyi düşürdüğünü anladığımız bir ses ve “Madam ölmüş!” feryadı. Bir son nefesin verildiğini öğrenmemizle başlıyor, Ferzan Özpetek’in “Hamam” filminin hikayesi.

Hamam, Özpetek’in ilk uzun metrajı, onun çıkış filmi. Yönetmen, bu filmi çok sınırlı imkanlarla, oyuncuların ve set çalışanlarının yemeklerini annesinin yaptığı bir darlık içinde çektiğini söylüyor. Bundan sonra nice hit filme imza atacak bir rejisörün hikayesi de bu bakımdan aynı son nefesle başlamış oluyor.

Peki kimdir bu ölen madam? 1940larda İtalya’dan İstanbul’a taşınmış ve bu şehrin büyüsüne kapılıp bir daha onu terk edememiş bir İstanbul bağımlısı, sarhoşudur. Burada bir hamam açmış, onu senelerce işletmiş, hizmetindeki öz be öz Türk aileye İtalyanca öğretmiş, iki cihan aresinde bir Romalı, Rumî kültür inşa etmiştir Roma’nın ikinci başkentinde. Kaybolmuş emperyal dünyayı........

© ABC Gazetesi