Trump sonrası artık hukukun üstünlüğü referanslarının ruhuna fatiha okuyabiliriz! Çünkü dünya devletleri için asıl olan artık sadece siyasi çıkarlar...Var olan hukuk, eğer bize değil başkalarına hizmet ediyorsa yok sayılabilir...Bu, siyasi liderlik için utanç verici bir durum olarak değerlendirilmiyor, daha nazik bir yaklaşımla 'real politik bir siyasi duruş' sayılıyor!. Bu bağlamda, önceden yapılmış uluslararası anlaşmalar da hiç imzalanmamış gibi davranılabiliyor!

Peki bu durum, yani hukukun üstünlüğü ilkesini kim görmezden geliyor? Hukuki olduğu düşünülen seçimlerle, belirli bir süreliğine iktidarı kullanma hakkına sahip olmuş yöneticiler!

Peki, bu nasıl açıklanabilir? Demokratik argümanları savunan ve seçimlerde bu programları nedeni ile oy alıp iktidarı ele geçirenler, sonrasında neden hızla totaliterleşiyorlar? Bunun kişisel psikolojiden sosyolojik katmanlara kadar giden dinamikleri nedir? Demokratik seçim mekanizmalarından yararlanıp, iktidarı ele geçirince, seçimlerin hiç de önemli olmadığına yönelik algı inşasına çaba harcamak ya da önceki meşru hükümetler arası imzalanmış devletler arası belgeleri tanımamak hangi perspektiflerin ya da kurguların sonucu olarak ortaya çıkıyor!

Deepmind'ın kurucularından Mustafa Süleyman (Teknoloji, güç ve 21.yy’ ın en büyük ikilemi: Yaklaşan dalga) ,Yuval Noah Harari (Neksus) ve 2024 Nobel ödülü alan yurttaşımız Daron Acemoğlu (Dar Koridor: Devletler, toplumlar ve özgürlüğün geleceği) gibi düşünürler, konuyu teknoloji özelinde irdeleseler de daha yıllarca tartışılmaya devam edecek gibi görünüyor.

Görünen o ki bu gelişmelerin, tüm dünya için en hafif sonucu, kırılgan bir siyasi ve ekonomik statükonun ortaya çıkması olacaktır. İktidarlar, sürekli kavga........

© 9 Eylül Gazetesi