Bizim evin balkon penceresine tünemesinin ardından beş altı yıl geçti. Öyle güzel, öyle zarif, öyle masum... Sokak kedilerinin en güzeli...Etrafımızda dolaşıyor ama sevdirmiyor. Hatta saldırıyor. Epey pati yemişliğimiz var. Görüntü masum, kendisi tam bir vahşi...Buna rağmen her miyavlamasının ardından “acaba ne istiyor” diyen karım hiç aç bırakmadı kendisini... Giderek işi ilerletip evin içinde dolaşmaya başladı. Karnı açsa kurtuluş yoktu. Allem eder kallem eder bir şeyler mutlaka kapardı. Sonra hamile olduğunu öğrendik. Geldi balkona kuruldu. Eh artık yapacak bir şey yoktu. Kartondan kulübe yaptık. Bizim balkon oldu doğumevi...Üç minik kedimiz daha olmuştu. Ve bir gün baktık ki kediler yok. Anne umursamaz şekilde yatıyor, yavrular yok...........

© 9 Eylül Gazetesi