Hasan Kulakoğlu

Neslihan Perşembe Kulakoğlu/Dağa, toprağa; doğaya koşulsuz çıkarsız yaklaşmamıza çocukluğumuz şahittir. Çocuk, tarlaya, zeytin ağacına, alabildiğine güzelliklere rantçı, fırsatçı bakmaz. Narlıdere çocukluğumun mandalin ağacı, portakal bahçesi, güzel yüzlü güleç akrabalar memleketi. Hele ki İzmir’in en gözde yeri olduktan sonra mandalin ağaçlarım, güler yüzlü güzel halkım daha bilinir oldu. Bugün eşime kendi köklerimi gezdirmek istedim. Konak yönünden batıya doğru yürümeye başlarsanız İzmir’in en güzel yerlerini ormanlık alanlarını geçerdiniz. Eskiden bir de Üçkuyular yani Fahrettin Altay’dan dolmuşa biner, Balçova’yı geçer, önce İnönü Mahallesi sonra Aşağıköy, en son da Yukarıköy Narlıdere’de duran minibüsten coşkulu, enerji, sevgi dolu bir ortama inerdiniz. Işte bu Old City kavramını algılayan Narlıdere Yukarıköy halkının büyük kısmı kültürlerini korumak adına belediyenin de desteğiyle rant peşinde koşmadan geleceğe imza attılar. Sonunda o güzel mahalleleri, havayı korudular. Günümüzde birkaç metro durağı uzaklıkta olan bu Eski Köy kavramını mutlaka yaşamak için gezmeniz gereken bir yer haline getirdiler. Öncelikle Yukarıköy Cemevi bu korumacılığın başıdır. Yaklaşık 200 yıllık bir Cemevi Tahtacı Türkmen topluluğunun alameti farikasıdır.

Müze müdürü sevgili Merih Ünsal yıllarını bu Cemevi müzesine vermiş Güzel Sanatlar eğitimi almış bir arkadaşım. Cemevinde toplumumuzun birbirini tanımamasından kaynaklanan önyargıları yıkacak her bilgi mevcut. Bu konuda eşimin ve kardeşi Gülnihal’in “Kendimizi çok farklı bir sevgi ortamında hissettik” sözü önemlidir. Müzede 4 kapı 40 makam insanlığa büyük bir öğüttür. Mutlaka görülmelidir.

Cemevi’nin o kutsiyet dolu atmosferinden hemen sokağa çıkınca Hüsniye teyzeler, Reyhan ablalar, Zeynep ablalar, Lale ablalar sizi karşılar. O çatılı, taş örgülü sokaklarda çay, kahve içilir, aşure, gözleme, yaprak sarma yenilir. Akın abinin evinin ordan taş sokaklardan yürüyerek meydana çıkılır. Her bir sokak doğallığı ile sizi büyüler.

Yukarıköy’de korunan kültürel miras sadece bina değil insandır. Evet o İzmir’in cana yakın güzel, konuşkan insanına........

© 9 Eylül Gazetesi