CHP’nin yüzünün güldüğü ve gülmediği birçok olaya tanığım. Seçimlerde iktidarların geresine düşmesine karşın bir büyüğümüz “CHP ayağa kalkar merak etmeyin. Çünkü hangi köye bitseniz mutlaka bir CHP’li vardır” demişti.
1980 sonrası yeni nesil siyasette Turgut Özal ve ANAP değişim ve döşünüm vaadi ile iktidara güçlü biçimde geldi. Ama kökleri olmadığı için yok oldu gitti.

CHP tüm bu badirelerden geçerken, önüne konulan birçok geçiş noktasına genelde itiraz etmeden “Peki” dedi. Bunun yaparken, çok yıllarını Kemal Kılıçdaroğlu ile birlikte geçirdi. Bu sürece Ekmelettin İhsanoğlu gibi adayları bile seçmenine zorla kabul ettiren Kılıçdaroğlu, nihayet Özgür Özel’e yenildi ama bir türlü “Benden bu kadar” demedi. Kılıçdaroğlu ve yakınlarındaki bazı kişilerin bu yenilgiyi kabul etmek yerine partiyi mahkemelerde süründürecek adımlarını ise aylardır izliyoruz.
........

© 9 Eylül Gazetesi