Anımsadığım, Ağustos 2017'ydi. Çanakkale'de yaptığımız "Halk Arenası'' programı dönüşüydü.

Ayvalık'a yaklaşırken, Soruşturmacı Gazeteciliğin Ustası Uğur Dündar,

“Cunda'ya, Bekir Coşkun'a uğrayalım, onu görmeden buradan geçmeyelim” dedi.

Evine gittiğimizde uyuyordu. Sevgili Eşi Andree uyandırdı.

Bizi görünce çocuklar gibi sevindi. Hemen koyu sohbete koyulduk. Uğur Abi hemen birbirlerine yaptıkları şakalardan söz etti.

Ben, birlikte çalıştığımız Günaydın Gazetesi'ndeki yıllarımızdan söz ettim.

Onunla simgeleşmiş "Dokuzuncu Köy" köşesinden de...

****

Sık sık ağrılarından yakınıyordu o gün, özellikle geceleri uyuyamamaktan...

Denizi, "filozofa" benzettiği denizci dostlarını özlediğini, çok sevdiği kıyıda bağlı teknesini uzaktan seyretmeye kahrolduğunu da...

Okurlarının onu sorduğunu, yazılarını özlediğini anımsattık birara. Ve sorduk; "Bir yazar bu kadar nasıl sevilirdi? Okurla böylesi sıkı ilişki nasıl kurulurdu?” Yanıtı; "Çünkü ben de onları sevdim. Tek........

© 9 Eylül Gazetesi