Teğmen'ime mektup
Sen daha çocukken başladı bu kıyım, Teğmen’im.
Ne kumpaslar kuruldu Milletin ordusuna, ne acılar yaşandı, nasıl bir çaresizlik sardı ülkenin dört yanını, anlatması zor.
Türk ordusunun en parlak subayları, komutanları zindanlara atıldı. Sahte kanıtlarla ordumuza ne karalar çalındı.
Vatan savunmasına bir yaşam adayanlar, terörist ve vatan haini sayıldı. Gerçek teröristler ise gizli tanık bile yapıldı.
Kozmik odaya girenlerle, girilmesine onay verenler, o günlerde baş üstünde taşındı.
Kumpaslar hız kesmedi, Teğmen’im, biri, diğerini izledi.
Çünkü hain eller, Atatürk’ün Ordusundan geriye bir şey kalmasın istedi.
Kuvvet Komutanları, orduları yönetenler, duruşmaya Jandarmalar eşliğinde getirilirken, apoletleri sökülüp rütbeleri geri alınırken, biz utandık. İnsanlığından utanması gerekenler sevindi.
Ancak zindanlar can alsa da o onurlu başlar eğilmedi,........
© 12punto
![](https://cgsyufnvda.cloudimg.io/https://qoshe.com/img/icon/go.png)