Dünya hasret kalmıştı barışa. Her yer kavga, her yer savaş. Barış mümkün değil sanmıştık, ama oldu. İstenirse olabiliyormuş demek ki. Savaştan daha kolay, daha sıcak ve elbette insana, insan olana daha çok yakışıyor.

Azerbaycan ve Ermenistan’ı kutluyorum. Arka plan anlaşmalar, koşullar ne olursa olsun barışa imza attılar. Bir an için arabulucunun da kim olduğunu bir tarafa bırakalım. Kırk yıldan beridir savaş halinde olan iki ülke lideri tüm yaşanmışlıkları arkalarında bırakarak bir araya geldiler ve barış için imzayı attılar. Belki de uzun bir aradan sonra insanlık adına, ülkeleri, halkları adına bir ilki başardılar.

İki ülke arasında savaşa son verilmiş olsa bile bölge insanı endişeliydi. Son üç yıldan beridir Azerbaycan’a sıklıkla yaptığım ziyaretlerden de gözlemliyorum. Gençler gelecek kaygısı içindelerdi. Olası savaş tehlikesi insanlarda huzursuzluk yaratıyordu. Oysa bölge bir yandan sahip olduğu doğalgaz, petrol ve çeşitli maden yataklarıyla ekonomik kalkınmaya oldukça açık. Ülkenin verimli toprakları tarım ve hayvancılık açısından da elverişli. Diğer yandan da köklü tarihin getirdiği zengin bir kültürel mirasa sahip.

Ermenistan’a gitme fırsatım olmadı, ama Azerbaycan’la akademik anlamda kurduğumuz ilişki ve işbirlikleri sayesinde ülke halkını biraz daha yakından tanıma olanağı buldum. Ülkeye ilk ziyaretimi 2007 yılında gerçekleştirmiştim. İkinci ziyaretimi gerçekleştirdiğim 2023 yılında ise ülkenin gelişme yönünde göstermiş olduğu ivme beni gerçekten çok şaşırttı, çok da mutlu etti. Ülke, kendi kaynaklarını neredeyse tümüyle kendi kontrolüne almış, büyük çaplı yatırımlarla ülke ekonomisi önemli bir ivme kazanmış. Bu topraklarda sanat ve kültüre ne denli önem verildiğini........

© 12punto