Bu yıl da üniversiteler çok sayıda mezun verdiler. Coşkulu mezuniyet törenleriyle öğrenciler diplomalarını alıyorlar. Ben de yönetiminde bulunduğum Üsküdar Üniversitesinin mezuniyet töreninde bir konuşma yaptım. Mezunlarımıza yönelik yaptığım konuşmada bazı noktaların altını çizme gereği duydum.

Hırs ve azim arasındaki farka dikkat çekmeye çalıştım. Nitekim gözlemlerimden de hareketle özellikle de mesleğe yeni başlayanların hırs ve azim arasındaki farkı karıştırdıklarını görüyorum. Bir işte başarılı olabilmek için hırslı ya da azimli olmak gerektiğini bir an için kabul etsek bile, bu iki kavramın aslında birbirinin tümüyle tersi olduğunu da göz ardı edemeyiz.

Hırs, insanı yaptığı işte başarıya götürür elbet. Ancak hırsla yapılan işin kişiye ne ölçüde keyif verdiği tartışılır. Hırs kişinin iş yapma motivasyonunu artırıcı bir etki yapar, ancak diğer yandan da kişiyi aynı ya da benzer işi yapan başka kişilerle kıyasıya bir rekabete sürükler. Kişi iş yapış ve üretim hazzına varmak yerine yarışta başkalarını geçmeyi amaç edinir. Yarışta galibiyet kişiye belli oranda haz verebilir, ancak bunun gerçek anlamda üretimden alınan haz olduğu söylenemez. Kişi yarışta öne geçtikçe, rakiplerini geride bırakma hazzı artarak devam eder. Ve zamanla kişinin hedefi, kendi işinde başarılı olmak, yaptığı işle ve üretimle kendi yaşamına ve içerisinde yer aldığı dünyaya katkı yapmaktan uzaklaşarak sadece ve sadece başkalarına karşı galibiyet elde etme hırsına dönüşür. Bu da kişiye haz vermek yerine zamanla acı vermeye başlar. Çünkü hırs besleyici gibi görünse de aslında tüketir. Azim ise hem besler, hem de geliştirir, büyütür, çoğaltır.

Hırs biriktiren, tüm çabasını hırs temelinde ortaya koyan kişinin kendisini aşması, olgunlaşması, başka insanlarla insanal düzlemde etkileşimde bulunması beklenemez.........

© 12punto