Adalet ve emekten yana bir Cumhuriyet için 1 Mayıs gününde buluşuyoruz.

Bir kutlamanın ya da anmanın frekansı ile toplumsal algılamada hissedilen değeri arasında, bazı istisnaî durumlar hariç, ters ilişki vardır. Şöyle ki, her müteakip anmalarda ilk anma merasimindeki anlam ve coşku tedricen silinir, olay salt, hatta belki biraz da anlamsız ve ilgisiz düz merasime dönüşür. 1 Mayıs böylesi tanımlama tayfında nerelere düşer, buna kendi duygularım için karar verebilirim, fakat tüm toplum için böyle bir karar verme hakkını haiz olmadığımı düşünürüm.

Bu durumda; toplum için değil, fakat bizzat kendi düşüncelerim açısından bugün 1 Mayıs’ın anlam ve değerini siz değerli okurlarla konuşmak istiyorum. Bu konuşmada, 1 Mayıs günü anmaları tarihinin 1856 yılında Avusturalya’daki yürüyüşten başlayarak, farklı tarihlerde ve dünyanın farklı bölgelerinde gerçekleştirilmiş emekçi eylemleri ile yaşanmış ve günümüze dek gelmiş olaylar görüntüsüne girmeden, salt bugünün değerlemesini konuşalım, istiyorum.

Bu sohbetimizin ilk adımında, hemen gözüme batan ve hiç hoşuma gitmeyen bir görüntüden söz edeceğim. Her ne hikmetse, ‘1 Mayıs Emekçi günü’ yapılır, fakat ‘sermaye günü’ yapılmaz; benzer şekilde ‘Emekçi Kadınlar Günü’ yapılır, fakat her nedense ‘Erkekler Günü’ yapılmaz. Bu tür terslikler belki başka konularda da geçerli olur, fakat ilginç tersliği göstermede bu iki çarpıcı örnek yeterlidir.

Şimdi de gelelim işin özüne. 1 Mayıs emekçi günü olarak kutlanmaktadır. Peki, her yıl 1 Mayıs günü kutlamalarında emekçiler neyi kutlamaktadır? Emekçi olarak, üretimlerini mi, üretimlerine yabancılaşmalarını mı, yoksa patronların kendileri üzerinde uyguladığı sömürüyü mü kutlamaktadırlar? Aynı durum ücret konusunda da geçerlidir; emekçiler asgari ücrete, asgari ücretin patron-devlet tarafından belirlenmesine itiraz ederken neden farkında olmazlar ki, asgari ücret üzerinde pazarlık yapmak, emekçi hakkından, çekirdek olarak........

© 12punto