IMF reçetelerinin temel işlevi gelişmekte olan ülkeleri kalkındırmak değil, uluslararası ticaret ve yatırımların kesintisiz akışını sağlamak ve bu ülkeleri daha büyük borç yükü altına sokmaktır. Yani demokrasi, hukuk ve adalet normlarını işlemez hale getirmektir. IMF’nin önerdiği politikaların uygulanması bir ülkenin yurttaşlarının çoğu için sıkıntı ve güçlük yaratırken, toplumun belirli bir kesimlerine yarar sağlar. IMF’nin her ülkede en candan bağlaştıkları devalüasyon sonrası karlarının artmasını bekleyen dış satıcılardır. IMF programlarının halk tarafından benimsenmemelerinin somut nedeni yerli üretimin ve gerçek gelirlerin düşmesine yol açmasıdır. Genellikle IMF’ye verilen niyet mektuplarındaki koşulları uygulamaya çalışan bir hükümet, bu nedenle ilk demokratik seçimde görevden uzaklaştırılır.

Koşulları yerine getirmeyen ya da anlaşma yapmayan ya da yapmaya yanaşmayan bir hükümet ise dış alım kredilerinin kesilmesi ve ülke içinde dış alım ürünlerinin bulunmaması nedeniyle kamuoyunun tepkisinin bu kez de başka bir yönden toplayarak ve büyük bir olasılıkla bir darbe ile görevini yitirir.

Aslında IMF reçetelerine boyun eğen bir ülkenin ne ekonomisi gelişmektedir ne de yurttaşlarının yaşam koşulları düzelmektedir. Olan sadece güncel ödemeler dengesi sorunlarının geçici bir süre için rahatlamasıdır. Çok ağır bir dış borç yükü altında olan bir ülkeye IMF yakınlık gösterir. Ülkenin uyumluluk göstermesi ve........

© 12punto