Atatürk parti için iki yol üzerinde durmuştur. İşte bu iki esas üzerinde çok kuvvetli durarak bunu ne olursa olsun, bir yoluna koymayı kendine iş edinen parti için, şu sonuca varmıştır:

Denk bütçe ve düzgün ödeme. Maliyede köken budur. Rakamlarla, geliri gidere uydurarak yapılan bir bütçeden daha kötü bir iş olamaz.

Böyle bir bütçeden denklik beklemek hayaldir. Bütçe denkliği ile düzgün ödeme maliyenin yüreğidir. Bu ikisi bulunmayan bir devlette genel hizmetler sarkar, kredi düşer, ekonomik işler sarsılır.

Bunun içindir ki parti, denk bütçe de bir tek yol gözükmüştür. Gider bütçesinin de sonuna kadar dikkatli bir tutumla yersiz, icapsız, faydasız harcamaların önüne geçerek, tutum köküne devletin her işinde yer vermek ve en son gideri gelire uydurmaktır.

Bunun için düzgün ödemeyi hazine için ne kadar gerekli görmüş ise yurttaşlardan da vergilerde bu yolu gütmesini istemiştir. Bu yerinde bir dilektir.

Vergi nedir? Asalakların, şunun bunun karnını doyurmak için yurttaşların para vermesi demek değildir. Vergi, genel hizmetlere devlet işlerine yurttaşın ortaklığıdır. Verginin başka bir anlamı yoktur. Zira devlet vergiyi ancak ve ancak ulusun egemenliğine, yurdun bayındırlığına yurttaşın güven ve refahına, vatanın korunması ve savaşa sarfetmek üzere alır. Bunun için vergiyi, yurttaş hiç düşünmeden irkilmeksizin düzgün ödemeye çalışmalıdır. Yurttaş, düzgün ödeme ile bütçe denkliğini korur. Böylece devlet işleri bir düzende gider.........

© 12punto