Birkaç haftadır iktidarın önce muhalefet içerisinde, sonra Cumhuriyet Halk Partisi içerisinde bir ayrışmayı hedeflediğini yazıp duruyorum. İnsan artık belli bir saatten sonra gelen kıyametin görülmemiş ve gerekli tedbirlerin alınmamış olmasından dolayı umutsuzluğa düşüyor. İçinden geçilen dönem Cumhuriyet Halk Partisi açısından siyasi bir “olağanüstü halin” ilan edilmesi gerekliliğini ve bugüne kadar yapılmış her türlü işin farklı bir yöntemle, farklı bir açıyla, farklı insanlarla yeniden değerlendirilmesini zorunlu kılıyor. İngilizcede bir deyim vardır; “desperate times call for desperate measures”. Özünde umutsuz durumların hiç akla gelmeyecek bir takım çözümleri de zorunlu kılacağını anlatır. Durum ana muhalefet açısından tam da böyle…

İktidarın CHP’yi hedef alan bir takım hukuki ve siyasal girişimlerinin karşısında CHP’nin belki de tek dayanağı gerek kendi tabanını, gerekse de toplumsal muhalefeti bir arada tutarak konsolide etmektir. Cumhuriyetin kurucu partisi, Mustafa Kemal Atatürk’ün emaneti Cumhuriyet Halk Partisi bir takım küçük siyasi hesaplara, şahsi çıkarlara ya da dönemsel siyasi dalgalara kapılıp sarsılacak bir parti değildir. Uzun yıllar süren tek parti iktidarı ana muhalefet partisini seçmen........

© 12punto