“Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı hem aptallık, hem inanç devriydi hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı hem de hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana..."

Charles Dickens’ın dünyaca ünlü, klasikleşmiş romanı “İki Şehrin Hikayesi” bu satırlarla başlar… Hem umut baharıydı, hem de umutsuzluk kışı… Yazarın satırları sanki bu günleri anlatır. Bir kitabın ilk cümlesi en vurucu, etkileyici kısmıdır. Bazen düşünürüm, toplumlar bir kitap olsa ilk cümleleri ne olurdu diye… Herhalde şu kara günlerde bizimkisi “ölüyorduk ihmalden, vurdumduymazlıktan, para hırsından, ölüyorduk” olurdu.

6 Şubat Kahramanmaraş depreminde ihmalden ve yanlış yapılaşmadan ölen........

© 12punto