İki yüzyıldır siyasal karar alıcılar hata yaptığında, keyfi davrandığında ''demokrasi''ye sığındık. Genel kabulümüz: Katılım artarsa, hatalı düşünceler ortaya çıkar, hatalardan dönülür. Hem zaten ''katılım artarsa, kişisel çıkarlar yerine kamusal çıkarlar belirir''di bize göre.

Katılımın arttırılması hem bu iyimser düşünceler nedeniyle hem de işgücüne, cepheye katılım için ''rıza üretiminde'' gerekli görülürdü. Bu konuda pek bir ihtilaf da söz konusu değildi. Tartışma daha ziyade kimin katılacağı konusunda düğümlenirdi.

Bir süredir insan davranışları, topluluk davranışları her zamankinden daha kolay ve isabetle öngörülebiliyor. Bunu bir ölçüde davranışsal iktisada ve sosyal psikolojiye borçluyuz (yoksa ''yüzünden mi'' demeli?)

Gelgelelim, büyük verinin toplanma, sınıflandırılma ve yorumlanma süreçlerinin iyileştirilmesi, yapay zekanın geliştirilmesi sonucu kompleks sistemlerin........

© 12punto